Karanlığın girdabına daldırıp ta apansız,
Çıkmaz sokağım oldun yolda bıraktın...
Acının çeşnisini tattırdın bana
Sensiz bir başıma ıssız yollarda,
Tek başımayken
Yağmurda rüzgarda,karda bıraktın...
İtip uzanan elimi,
Beni çaresizliğimle,
Yokuşlu yollarda, darda bıraktın...
Sensiz bir başımayım aşkınla avareyim,
İnanmıyorsun ama inan bir biçareyim,
Dünya güzelmiş ağaçlar yeşil,çiçekler pembe,
Hiç mi acımadın? bir parça merhamet te,
Yokmu ki sende?
Attın bile bile alevler içine,
Yaktın beni korda bıraktın...
Öğrendim hayatı kırıldı kalbim,
Büyüdüm sevdiğim, büyüdüm sayende,
Kalbine taş mı bastın, sevmeleri nerde bıraktın?
Yaktın ah yaktın beni aşkınla yaktın
Bir bakışına bir gülüşüne,hasret bıraktın...
26-Mart-2009
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 29.3.2009 22:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!