İçimde acılar
yanaklarımda gözyaşları
gözlerimde hayâlin
ilk defa sensiz dolaştım
bu akşam Ankara'yı
sanki senmişsin gibi
çekerek içime
unuttuğun pakette kalan 
son sigarayı.
Her hatırlayışımda seni
yeniden depreşiyor
vazoda solan çiçekler gibi
başlıyor canım solmaya 
niçin böyle ansızın 
ayrılmaya 
ve gitmeye karar verdin
boyayarak içimi acılara.
Biliyorum
sende iyi biliyorsun
mümkün değil
sen olmadan tedâvi etmem
ve sarabilmem
kalbimde açılan yarayı.
Anladım bundan sonra 
Hep sensiz
Ama içim hep seninle
Yaşayarak sensizliği zerrelerimde 
Dolaşacağım Ankara’ yı…
11.04.03
Abdulkadir KaramanKayıt Tarihi : 26.12.2003 10:22:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



TÜM YORUMLAR (1)