Sensiz Şiiri - Yusuf Özdumanlar

Sani en masum yanıma,
Öyle bir sakladım ki bilsen,
Bazen olur yalnızlığıma,
Senin hayalin sokulur,
Bir iç çekiş misali.
Bazen olur bir sofrada,
İki lokma geçmez sensiz,
Dirseklerim kan ağlar,
Senden kopamam sessiz.

Seni düşündükçe,
Denizlere tutunurum ellerimle.
Güvercinler havada raks eder,
Lavanta kokulu bir Eylül sabahı,
Kelebekler yetişir kaderine.
Ve ben seni düşündükçe,
Tanımam kimseyi,
Senden özge.

Bazen olur,
Ay ışığından bir bahara sarkarım,
Saçlarına yıldızlardan süzülen,
Renkli kandiller takarım.
Bazen olur, susarım seni duymak için ,
Sesine serin nağmeler saçarım.
Bazen olur yürürüz seninle,
Adım adım.
Uzaklara uzanır gölgen,
Gölgene sarılırım.