Tanıştığımız zaman geldi aklıma
Açmamış nadide gonca misali
Öyle temiz öyle güzel öyle narindin
Güzelliğin göz kamaştırıyor
Neşen hayat veriyordu herkese
Sana bülbül olacak yaşı çoktan geçmiştim.
Ben artık hayatta yalnızlığı seçmiştim.
Hani kaçmıştım senden hatırlar mısın?
Baktıkça gözlerine içim erirdi.
İncitirim diye kalbim titrerdi.
Ne bilirdim kaçamayacağımı
Ne bilirdim sensiz yaşanmayacağını
Senden kaçmak ölüm sana yanmak hayatmış
Sensiz her şey tatsız sensiz bayatmış.
Anladım sevdam nefesim sensin
Ben garip pervane ateşim sensin
Her kula nasip olmasa bile
İnsan gerçek aşkı bir kez yaşarmış
Şimdi bakıyorum gönlüme
Ben sen olmuşum sen aşkın ta kendisi
Kara sevda da neymiş zifir karası bir sevda
Ruhuma işlemişsin en kuytusunda dahi sen
Mest olurdun kendine gönül gözümle görsen
Eksik yanım, canımdan öte sevdiğim
Sensiz ne varsa canı cehenneme herşeyin
Kayıt Tarihi : 8.11.2014 02:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!