Sensiz... Şiiri - Necmettin Özelçi

Seninle dopdolu iken,
Nefes bile alamazken sensiz...
Şimdi yalnızım ben,
Sen de yaşarken bensiz...

Sensiz de bak yaşanıyormuş...
Zaman da geçiyor artık!
Eskiden herşeyi sen sanıyormuş,
Bu gönül de seveni seçiyor artık!

Sensiz de dünya dönüyor,
Güneş doğuyor, ay da batıyor...
İçimdeki ateşin sönüyor,
Bu gönül artık seni atıyor...

Zambak da var sünbül de...
Yeter ki sen koklamasını bilesin!
Nergis de var, rengarenk gül de...
Yeter ki sen ağlamayıp gülesin!

Yüreğimde boşluk oldu...
Ruhum ise karanlıkta.
İçimde bir hoşluk oldu,
Sensiz olamazken bir anlık da...

İstanbul. 1972