Sensiz Şiiri - Recep Alparslan Susan

Yandım gidemedim 'hayat ab'ına
Sensiz kana kana içemiyorum
Dediler varırsın Hakkın babına
Sensiz kilidini açamıyorum

Varılmaz murada canı vermeden
Süründüm yürüdüm koştum durmadan
Takatim kalmadı sana varmadan
Sensiz enginlerden geçemiyorum

Gayret mi? yaptığım yar bilemedim
Hayret mi? düştüğüm yar bilemedim
Seyret mi? ettiğim yar bilemedim
Sensiz ak karayı seçemiyorum

Ruhumu bedeni ve dahi canı
Hüzünle korkular sardı her yanı
O zaman da arar gözler cananı
Sensiz nefs elinden kaçamıyorum

Sorarım kendime bu haller niye
Toplarsın mahsulü ahrette diye
Dünyada vermiştin tohum hediye
Sensiz mahsulleri biçemiyorum

Besmelesiz kerih bir iş misali
Yar için akmayan bir yaş misali
Tek kanat çırpınan bir kuş misali
Sensiz sonsuzluğa uçamıyorum

Bağlanırken çenem kapanır gözler
Söylerken şahadet tevhidi sözler
Hazırken sularım bembeyaz bezler
Sensiz kefenimi biçemiyorum

Terk ettik vatanı dedik ki belâ
Başında ezanı sonunda selâ
Aşıkoğlu der ki son nefes kalâ
Sensiz bu diyardan göçemiyorum

Ab: su
bab: kapı
kerih: kötü
belâ: tasdik, evet