Sensin Şiiri - Sedat Gümüş

Sensin...
Kalemimin ucundan damlayan, yüreğime can veren sesim,
Nasıl başladığını bilmediğim, çözemediğim o derin bağım…

Tek bir kıvılcımla yüreğimi saran, dinmeyen bir aşk ateşi,
Beni yakan, içimde hiç sönmeyen bir sevda yangınısın…

Gitmek istesem de gidemediğim o uzak şehir misali,
Dokunmak istedikçe daha da uzaklaşan, bir hayal...

Özlemle örülmüş, derin bir orman yangını,
Yaklaştıkça daha da alevlenen, dinmeyen sevda ateşim…

Çaresizliğim ve korkaklığımla ördüğüm yollar gibi,
Dönmeyi başaramadığım, tek ve zorlu hayat yolum…

Sonum, başlangıcım, ezberimdeki tek hece.
Her adımımda seni bulmak, her nefeste seni anmak istiyorum…

Yüreğimdeki son durağım,
Beni benden almanı dileyemediğim,
Kaybetmekten korktuğum, huzur veren tek limanım…

Sen, sustuğum her anın içinde sakladığım en değerli sırsın.
Sadece sustuğum anlarda sana ulaşmak isterim.
Her suskunluğumda sana ait bir kelime saklı…

Sana söyleyemediğim derin bir his...
Sana dokunamamanın verdiği o büyük özlemi,
Sana ulaşmanın imkânsızlığını,
Ve yine de sana olan o sonsuz bağlılığı hissederim…

Sedat gümüş
12/05/2020