Senle Geçen Zaman Şiiri - Sabit Süreyya ...

Bir zamanlar yokluğunla dolan kalbim,
Şimdi senin varlığınla taşmakta…
Yıldızlar bile sönük kalır gülüşünün yanında,
Gecem, gündüzüm seninle bir başka.

Dokunuşunla başlar her sabah,
Sesinde bulurum huzurun en saf halini.
İçimi ısıtan bir gülümseyişin var ya,
İşte o, tüm fırtınaları dindiren yeminim gibi.

Sen geldin, yalnızlık çekip gitti.
Gönlümde açtı rengârenk baharlar.
Artık her şeyde sen varsın
Bir bakışınla çoğalan umutlar.

Göz göze geldiğimiz her an,
Zaman duruyor sanki yeniden.
Sana bakarken geçmiş değil,
Gelecek büyüyor içimde sevinçle, sessizce.

Sen…
Sadece bir “sen” değil,
Benim her halimle tam olduğum yer,
Kalbimin yuvası, dualarımın cevabı.

Seni hâlâ,
Ve her geçen gün biraz daha
Özlüyor, seviyor,
Ve hep kalbimde taşıyorum...