Nezaketi unuttum, sesinle çatarken,
Bir tebessüm bile eksikti dudaktan.
Gönül ne bilsin, ne zaman darılırken,
Kalbimle küsüşmeyi seninle unuttum.
İnce söz neydi, hatır ne demekti,
Bir selamı bile yük saydın kendine.
Dostluk neydi, vefa ne renkti,
İz bırakmamayı seninle unuttum.
Birlikte susmak, bir şey paylaşmak,
Aynı göğe bakmak, aynı düşte kalmak.
Gecenin içinden bir dua taşımak,
Yıldızlara inancı seninle unuttum.
Kırılmadan sevmek, incitmeden gitmek,
Bir vedada bile kalabilmek biraz.
Gönül almayı, özür dilemeyi,
İnsan kalmayı seninle unuttum.
Kayıt Tarihi : 26.9.2025 15:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!