Seninle kaç kez tartıştık, bilmiyorum.
Her tartışmada, içimi korku sardı.
Her defasında, tamam bu sefer bitti, dediğim oldu.
Ve her seferinde, duymak istediklerim oldu.
Ne duymak istedim, biliyormusun?
Mesela! sen benimsin, hiçbir yere gidemezsin, ben sensiz yapamam demeni bekledim hep.
Ne kadar tartışsakda, sen benim herşeyimsin.
Seni kalbime kazımışım ben, nasıl gidebilirsinki benden.
Seninle tartıştıkdan sonra, kendime çok kızıyorum.
Seni sevmese, bu kadar uğraşırmıydı? diyorum
Evet, biliyorum sevdiğini aslında.
Güvenmek, inanmak sorun değilde,
Bu hayatta çok kırıldım, çok yıkıldım.
Yanılmaktan, aldanmaktan, korkuyorum.
Öyle bir sevda olsunki!
Kavgalarımız bile, sevgiyle, aşkla olsun.
Herkes sevdayı, bizden öğrensin.
Seni kırdığımda, özür dilercesine, yüzüne bakıyım.
Sende kolumdan tutup, beni kendine çek,
Sus sus de! Sen benimsin sus yüreğim de.
Ben zaten dayanamam, seni sımsıkı sararım.
Canım, ömrüm, güzel yüreklim benim.
Ne hatam olduysa, hepsi sevgimden.
Senin yanında olamamak, seni paylaşamamaktan.
Yanlışlarımla, doğrularımla, ben seninim, istediğin sürece.
Ama sen, istesende, istemesende benimsin, bunu bil.
Seni seviyorum, gözümün, kalbimin, ışığı, nurusun sen.
Allah seni, sol yanımdan, eksik etmesin.
Sana çok geç kaldım, çok geç sevgilim...
Kayıt Tarihi : 26.3.2025 14:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!