Seninle Sensizlik Şiiri - Sevginaz İnal

Karanlık bir yolda yürürken
tek başıma çaresiz
sen çıktun karşıma
dünyam değişti.
Sonbahar
yaprakları dökülürken
başıma sessiz sessiz
ağaçlar tomurcuklandı
çiçek açtı.
İçimden kopan fırtına dur,
diyordu bana
Bu gördüklerin olsa olsa
bir rüya
gene gözüne toz pembe göründü
dünya...
Hani mühürlüydü kalbin
küsmüştü aşka.
ne oldu
ey zavallı kız,ne oldu sana
Birden gerçeklere döndüm o an
ne sen vardın yolumda
ne de ilkbahar çiçekleri...
Pınar gibi akarken gözyaşlarım
nemli nemli
gülmeyi unutmuş gözlerim kederli
boşluğa takılıp kalmış.
Yudum yudum tadıyorum sensizliği,
Bir baykuş sesi bozarken sessizliği
ayrılığı,acıyı,sensizliği...
anlatır da anlatır..