Yüzme öğretmeye çalışıyorum sana
Ama bırakmıyorsunki beni.
Ellerimi bıraksan, belime sarılıyorsun.
Aslında öğrendiğini biliyorum.
Beni kendine yakın tutmak istiyorsun.
Öğrenmemiş gibi yalandan çırpınıyorsun.
Ben de ellerinin tenimdeki temasını hissetmekten Çok memnunum.
Bu oyun birazdan bitecek.
Acaba diyorum ona yakın olmak için
ne uydursam, ne öğretsem.
Teni tenimde olsa, hiç ayrılmasak.
Geç kalmış rüyalarımızda neyi paylaşsak?
Sevmek bu biliyorum artık. Çok güzel.
Ve hep seveceğim.
Geç mi? Değil.
Sadece kendime gelmem
geç oldu.
Olsun aşkı tattım, daha ne isterim.
Kayıt Tarihi : 18.8.2021 16:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!