Yaşantıların,mutlulukların en güzeliydi;
Seninle beraber koklamak çiçekleri...
En güzeliydi seninle olmak,
Sarhoş rüzgar karıştırırdı bazen saçlarımızı
Yaşama gücü pırıl pırıl olurdu gözlerimizde,
Güneşi tutup birakmamak gelirdi içimden
Beraberken hiç akşam olmasın dediğim yerde,
Güneş hazin batsın,artık ne çıkar
Yalnızlığımı kıskana dursun geceler,
Sevmek,sevilmek işte; bu yaşayabilmek
Yeter bu ayrılık,bu özlem,yeter bu keder...
Kayıt Tarihi : 28.5.2006 11:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!