Seninim yar Şiiri - Sabri Polat

Sabahın erken saatlerinde uyanırım düşlerimden...
Düşlerimin Pamuk prensesi ve yedi cüceler
Yeni güne başlarken; güneşe,merhaba derim
Sahilde gezer, elele tutuşan kumrular.
Dudak dudağa serpilmiş, hepsinin bir kül kedisi var...
Gözyaşlarım delice akar, sevgilimi pencereden görünce...
Bir sevda türküsüyle yürürüm galata dan Beyoğlu'na
Beni Öptüğün o kırmızı parkta
Dudaklarımda senin tadın var
Ah söyleyecek söz mü kaldı
Sözün bittiği yerde bir öpücükle uyandırmak var
Sen ah pamuk prenses bu beyaz atlı prensin
Seni ne kadar çok sevdiğini ne zaman anlarsın
Yeni kar gören çocuklar gibi
Mutlu olurdum ...
Seni gördüğüm zaman
Mutluluk gülüşünde saklı
Ya gözlerin, denize yakın, gökyüzünden çalmış
Biraz mavi biraz beyaz ...
Etrafı siyah incilerle saklı kirpiklerin
Bir tutam mutluluk alsam dudaklarından
Kıpkırmızı elma...
Al al utanır yanakların
Ah pamuk prenses...yetmedi mi
Bu yalnızlık...sensizlik
Bu masaldan ne zaman uyandırsam, seni
Dudaklarımda hala senin tadın var