Ahh..Yağmur yağmasa
Islanmasa sokaklar
Kuytular, köprüaltları
Soğuk olmasa hava
Hiç kar yağmasa
Çocuklar kovalamasa, taş atmasalar
Koşmasam, uzaklaşmasam sokağından...
...
Hiç sönmese sabaha kadar
Bakıp ısındığım, odanın ışığı
Arasıra pencereye çıksan
Yağan kara baksan
Kar altındaki bana
Niye hep ordayım hiç anlamasan...
...
Ben... Ahh... ben
Senin sokağının köpeği..
Ne önemi varki açlığın, tokluğun
Ne soğuğun, ne yağmurun
Ne de taşlanma korkusunun
Daha kötüsü yok ki...
...
Senin yokluğunun...
Kayıt Tarihi : 2.2.2010 14:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)