Son bahar, sana yazdığım son şiirim
Senin gözlerine bakmadan nasıl mutlu olabilirim?
İki tarafını da solgun yaprakların kapladığı, beraber yürüdüğümüz yolda, şimdi yalnızım.
Sanki sesini duyuyorum yakınlarda
Etrafıma bakınıyorum heyecanla
Belki çıkıp gelirsin diye bekliyorum seni hâlâ…
Soğuktan üşüyen ellerini ellerimle sardığımda,
Benim en mutlu günümdü işte bu yolda.
Unutuyordum zamanın nasıl akıp gittiğini yanında,
Sanki bir yıldız kayıyordu gökten, gelip konuyordu ve parlıyordu O güzel simanda.
Ve senin yüzünden yalancılığa başladım birde
Bu sana yazdığım son şiir diye…
Seni anlatmaya kalksam inan sığmazsın romanlara bile
Sonu ayrılık olsa da sevmenin ne güzel bir şey olduğunu öğrendim senin sayende…
Kayıt Tarihi : 25.10.2025 14:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!