Senin kaleminle yazılmıyor hayat dediğin,
Yazıldı...
Adı zaman oldu.
En hesapsızca harcadığım şeydi...
Kurudu...
Kışın dallardan aldığı yapraklar gibi mürekkebin.
Altında tarihler var bir tek,
Zamanların sana tekabül ettiğine dair...
Sen ki; vicdansız bir sancı gibi
En kuytu köşelerime sokuldun...
Farkların farkıydı tek cümlen,
Ama aynı acıydı sancın,
Diğerleri gibi...
Kamaranın adını avam koydum.
Sonuydu...
Kraliyet ailesinin fincanındaydı kahven,
Yudumlarken...
Sen ki;
Varoşlarındaydın hislerimin...
Senin kaleminle yazılmıyor hayat dediğin...
(19.02.08)
Adem Eray KozanKayıt Tarihi : 25.1.2010 12:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!