Senin İçin Yaşamaya Mecburum Anne

Yine gece oldu anne.
Odamın soğukluğu yüreğime,bedenime vuruyor.
Küçük penceremden karanlığı izliyorum…
Geceler sesiz insanlar ölü gibi sanki.
Yapamıyorum bir türlü uyuyamıyorum.
Gözlerim yaşlı her gece seni düşünüyorum.
Kokunu özlüyorum,bir an sabah olmasını istiyorum.
Mezarın yanında yatmak istiyorum.
Ancak öyle yatabilirim anne.
Geceler bana haram üşüyorum.
Üstümü örtecek kimseyi bulamıyorum.
Ben geldim anne sevdiğin çiçekle beraber.
Yolda gelirken sevdiğin şarkıyı söyleyerek geldim.
Ah anne güneş çiçeğini kurutmuş yine.
Sulamadım diye kızma bana.
Şimdi sularım anne.
Kokun toprakla birlikte burnuma vuruyor.
Huzur veriyor mutlu oluyorum.
Hiç yanında ayrılmak istemiyorum.
İçme dediğin sigara şuan yanımda
Özleminle içiyorum, bir fayda etmiyor ama,
Gecelerin geçmesi için bana teselli veriyor.
Ölmek istiyorum bazen anne.
Bu acıdan kurtulmak istercesine.
Çok yalnızım bir an yanına gelip
Ömür boyu yatmak istiyorum..
Bir yanda düşünüyorum,
Annemin sevdiği çiçekleri kim sulayacak?
Kim sevdiği şarkıyı söyleyecek?
Kim ağlayarak ellerini açıp ona dua edecek?
İşte o yüzden gelemiyorum anne.
Ne yapalım karanlık geceleri ne kadar sevmesem de,
Senin için yaşamaya mecburum anne…