* Senin Gözlerine Mecburum, İzabell!

SENİN GÖZLERİNE MECBURUM, İZABELL!

Vakit aylardan hazan,
Günlerden yalnızlık, İzabell!
Aklımda bir yığın hiç,
Ve bir yığın sen,
Şiirlerim kalemimi kırdı kıracak,
yüreğimde isyankar fikirler palazlanıyor,
Sen böyle canımı bile bile acıtırken,
aşkın da yüzünden düşen tuz parça,
seninse yüzünde arsız bir koy vermişlik,
vurdumduymazlık.
kim bilir bu kaçıncı firarın ,
gözlerimin hapsinden.
bir sana anlatamadım ,
içimde kopan kırlangıç fırtınalarını.
bir yanım göç et deyip dursa da
defalarca kez kulağıma.
Yine de ben,
Bir senin gözlerine mecburum, İzabell,

Gözlerin çakmak çakmak,
tutuşmuş alev denizi.
aşka tövbelerin,
amansız yağmurları dahi
yakmış, kavurmuş,

İzabell!
yüreğinden süzülen,
bir damla şiir kırıntısı bile
kalmamış,belli ki.
Ama ben hala,
dudağının kenarında gülüşünü bekleyen,
yorgun ve sabırlı yolcuyum,
hep pervasız bana bakışların,
Hep kaçamak, İzabell!
göz kapakların,
kanatlı han kapıları gibi
kapanıyor yüzüme, habire
kuş uçmaz kervan geçmez oldu yüreğim,
şimdi ıssız bir çölüm,
susuz bir göl,
bir yanım,
göç et deyip dursa da,
kulağıma defalarca kez.
yine de ben,
Bir senin gözlerine mecburum, İzabell,

Ben az sevmeyi bilemiyorum, İzabell,
Yüreğe dokunmadan nasıl sevilir ki ,
uzaktan uzağa,
her saç teline ayrı bir düş tutturuyorum kurdale ile,
her bir kirpiğinle, bir şiir kazıyorum kalbime ,
pervasız bakışlarına,
ne anlamlar yüklüyorum,
paha biçilmez,
Ben hiç az sevmeyi bilmiyorum, İzabell!,
Kaç kez, çek git, göç et deyip dursa da,
kulağıma kırlangıç mevsimi,
ben bir türlü senden çekip gidemiyorum ,
Ben yalnızca senin gözlerine mecburum, İzabell!
Yalnız senin gözlerine vurgunum,
senin yüreğine doğru, kırlangıç göçüm.
FATMA DOĞAN 30.01.2025/ TURHAL