Senin Adınla Çarpıyor
İçimde bir yer,
Sadece senin adınla çarpıyor.
Ne zaman sessizlik düşse üstüme,
Adını anıyor kalbim,
Sanki fısıltınla uyanıyor zaman.
Gözlerin…
Bir bakışla gündüzü geceye,
Geceyi sonsuzluğa çeviriyor.
Her sabahı seninle başlıyorum aslında,
Sensiz doğan güneş bile eksik parlıyor.
Ellerin dokunmadı belki,
Ama ruhumda iz bıraktın sen.
Her cümlem sana dönüyor gizlice,
Her kelimede biraz daha sen.
Ben sana susmayı öğrendim önce,
Sonra seni düşünmeyi…
Ve her düşündüğümde yeniden doğmayı,
Aynı kalpte defalarca yanmayı.
İçimde bir yer var,
Adını ezberlemiş bir dua gibi.
Ne yapsam, neye tutsam,
Orası hep seni arıyor,
Ve sadece senin adınla çarpıyor…
Kayıt Tarihi : 19.8.2025 18:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!