Seni Ver Bana Şiiri - Barış Danış

Tebessümün sanki cennetten nimet,
Sensizlik her koku derin ufunet,
Gonca gülüşünden topla bir buket,
Yüzünün bağında seni der bana.

Sis perdesi insin, çöksün mestime,
Dolup da taşıver gönül pistime,
Başımdan aşağı düşür üstüme
Gölgenin çığında seni sür bana.

Bağın sanki özel işleme ilmik,
Parlak, koyu siyah telleri çelik,
Sırtında sallandır ters belik belik,
Saçının ağında seni ör bana.

Yerinde, göğünde, dört bir yanında,
Hayalim peşinde her bir anında,
Çıktım eşrafının durdum önünde
Ağanda, beğinde seni sor bana.

Sıkı tutarım her kıvrımda seni,
Mantıksız saklarım fikrimde seni,
Yine beklerim son devrimde seni,
Baharın çağında sen de ver bana.