Seni unutmaya ömrüm yeter mi,
Yüreğim susar mı bu yangınla şimdi?
Gözlerin her gece yıldızlara küs,
Adını anarken içim titrer gizli.
Zaman geçiyor, rüzgâr vuruyor yüzüme,
Geceler uzuyor sensizliğin hüznüyle.
Her şarkı senden bir iz taşıyor,
Kalbim hâlâ sen diye çarpıyor.
Gittin... ama gidişin kalbimde mühür,
Sensizliğe alışmak, ölüme bir tür.
Anılar var ya… elimde tek kalan,
Onlara sarıldıkça daha da yanan.
Sana yazdığım her mısrada iz var,
Bir ömür değil, bin ömür sürse de zarar.
Her gün seni yeniden kaybeder gibi,
Her nefes bir ceza, her an deli gibi.
Söylesene, nasıl unutur bu kalp seni?
İçinde sen varken, dışı kime ne?
Gözlerin aklımda, gülüşün yaramda,
Sana dair ne varsa, hâlâ duamda.
Gün gelir de ben susarsam eğer,
Bil ki kelimeler sana küsmüş birer birer.
Ama sevdan… o bambaşka, dokunulmaz,
Siler mi zamanı, böylesi bir aşk?
Seni unutmaya ömrüm yeter mi?
Söyle! Sensiz geçen her gün eksik mi eksik.
Belki de son nefesime kadar sürecek,
Çünkü bazı aşklar unutulmaz, sadece büyür içimizde sessizce…
Aygül Zade ✍🏻
Kayıt Tarihi : 14.6.2025 00:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!