Seni Sevmiyorum Şiiri - Tamer Arabacı

Sevmiyorum ki.
Hem aşk dediğin nedir ki?
Hormonların kaderle dansı
Belki aklın yürekle imtihanı.
Kim bilebilir ki?
Dün var olan bugün olmuyorsa
Kim izah edebilir
Bu yanmaların kaynağını.

Sevmiyorum işte!
İçimde sızının anlamı da yok.
Unutamamamın da…
Hayalini kurduğum bir düştün sen.
Kendimi nağme nağme bulduğum.
Delicesine umarken,
Sarhoşluğunda boğulduğum.
Nihayetinde elbet doldurulur
Duygusal boşluğum.
Şimdi mi? Güldürme beni!
Hiç bu kadar istemedim seni.
Aşk mı?
Boş versene!

Nefret bile etmiyorum.
Gidişinle sendelediğim zamanlar
Sensiz kendimi aradığım yerler oldu.
Mutlu edecekse eğer seni
Hakkımı helal de ediyorum.
Lakin an itibariyle istemiyorum.
Asla ama asla beklemiyorum.
Neyleyim;
Yolun açık olsun.

Her nefis bir hayat yaşar,
Tüm olasılıklarını yarınımdan düşüyorum.
Gönlüme de anlattım imkansızlığı,
Artık o duyguya ait dosya kapandı.
Hissediyorum,
Hiçbir gerçek, yalan olmadı bu kadar.
Bir sevda ki tüm saçmalığında,
Seni defalarca sevmiyorum.
İsteyen gülüp geçsin.
Dileyen alay etsin.
İnanmayana diyeceğim yok.
Artık tüm benliğimle büyüdüm.
Dilimde o kelime;
Seni sevmiyorum.

Bakma zaman zaman dolmasına gözlerimin.
Şarkılar dokunuyor bazen geçmişten.
Geceler, yalnızlığımla dokunurken düşlerimden
Nefesimi keser varlığın rüyalar aleminin.
Kanma sakın uzaklara dalıp dalıp gitmelerimin.
Mümkün olmuyor kaçmak,
Mazimin zulalarına sakladığım hayallerinden.
Unutmak ağır kelime onca alışmak varken.
Kim ne derse desin; sevmiyorum işte!
Artık sevmeyeceğim de!