Seni sevdim ama seni sevmeyi hiç sevmedim.
Yüreğimi tarttım bir vakit, her ölçüşte eksildim,
Her tartış ayrı bir elem, her biçiş yeni bir yara..
Eledim, tarttım; tarttıkça biraz daha silindim.
Eğildim sevdanın ağır yükü omzumda,
Sırtım büküldü, gözler kör oldu ufukta
Kalbim konuşur sandım, susardı yine içten,
Sordum, neydim ben? Bu hâl neydi ki benden?
Hani herkes gider insan kalırdı sadece kendisiyle.
Kimseler gitmemiş aslında giden benmişim…
Yitirmişim kendimi; bir adım daha, bir nefes daha,
Uslandım sonunda, uslandım ama farkettim ki;
Yiten ben değilmişim, senmişsin aslında..
Kayıt Tarihi : 21.1.2025 15:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!