Seni Sevmek Şiiri - Demirşah Özdemir

SENİ SEVMEK OLMAYAN BİR KALBİN AYNASIDIR
VUSLATINDA SABAHIN YANGININ ORTASIDIR
BİR GİRDABIN İÇİNDE AŞK GİBİ SENİ SEVMEK
SONU GELMEZ BİR GÜNÜN İKİ GÜN SONRASINDIR

KABUL OLMAZ DUADIR SEMANIN GÖLGESİNDE
SEVABI ARAMAKTIR GÜNAHIN ZERRESİNDE
HER MASALIN SONUNDA DURUP BİRKERESİNDE
BENDE SEVDİM DEMEKTİR NE YAZIK SENİ SEVMEK

YASAKLAYIP GÖNLÜNÜ GİRİP AŞK PERHİZİNE
AĞIZ DOLUSU SÖVMEK KALEMİN DEHLİZİNE
BAZEN YAKIP MAZİYİ SEVDANIN BÖYLESİNE
KALEME SIRT DÖNMEKTİR MALESEF SENİ SEVMEK

SELAM VERMEDEN GEÇMEK DENİZİN FENERİNE
KURŞUN SIKMAK GİBİDİR HAYATIN MİĞFERİNE
UZUN UZUN BAKIPTA ÖMRÜN HER SEFERİNE
HAYALLERİN DÜŞÜNE DÜŞMEKTİR SENİ SEVMEK

TIRNAKLARIN KANARDA DURMAK NEDİR BİLMEZKEN
OKADAR ÇOK SEVERSİN BİR KÜÇÜK SEVİLMEZKEN
OYSA BU AHİR HAYAT SENSİZ HİÇ ÇEKİLMEZKEN
SENSİZLİĞİ SENİNLE ÇEKMEKTİR SENİ SEVMEK

HASRET TEKERRÜR ETTİ SUNDU BAK SOFRASINI
AYRILIK BİZE YAZMIŞ DİNLE SON ŞARKISINI
YETMEZ GİBİ YANINDA GÖRÜNCE BAŞKASINI
HERGÜN EN AZ BİR DEFA ÖLMEKTİR SENİ SEVMEK

OKADAR DERDİ VARKEN İNSANIN YÜREĞİNDE
SEVDİĞİNİ ANMAKTIR VUSLATIN GÖBEĞİNDE
SONUNDA YAPTIKLARI AKLINA GELDİĞİNDE
AĞLIYACAĞIN YERDE GÜLMEKTİR SENİ SEVMEK