Seni sevmek;
kimsesiz gecelerin sarhoş beklentileri gibi. Şişenin dibine vurulmuş, ‘’aman sabahlar olmasın’’ der gibi. Adına hasret kağıtlara onlarca ‘’sen’’ yazmak gibi.
Seni sevmek;
Günlerce uyuyamamanın uykuya hasretliği gibi. En güzel rüyamsın, hiç uyanmamayı dilediğim.
Seni sevmek;
Saksısında unutulmuş bir çiçeğin, suya olan özlemi gibi. Sonbahar da yaprakları dökülmüş bir ağacın, ilkbahara olan hasreti gibi.
Seni sevmek
Ayrı bir nefes alış gibi, Ayrı bir yaşam biçimi… Bedenimi yaşatan oksijen ise eğer, senin sevgindi kalbimin ritmine ritim uyduran. Ey sevgili! Bu hayat, bu karbondioksit, bedenimi öldürür. Sen ise kalbimi…
Kayıt Tarihi : 4.6.2009 13:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!