Seni Seviyorum,Sen Yoksun

Özlüyorum şimdi senden bana kalan tek şeyi;
Hatıraları...
Ne güzeldi sahilde yalın ayak yürümek seninle...
Seninle ay ışıgını dalgaların sesiyle izlemek ne güzeldi...
Derin bir beste misali okşardı kulaklarımızı...
Rüzgar,hafif esen rüzgar...okşardı yüzümüzü...
Ellerim dokunamaz güzel yüzüne rüzgar okşardı seni...

Martılar...
Aşkımıza en çok onlar şahit oldular...
Ben gözlerine bakarken sessizce;
Onlar kanat çırpardı sevgimize...
Derin bi şarkı misali,koro halinde bağrışırlardı...
Bembeyaz kanatlarıyla sevgimizi tüm dünyaya yayarlardı...

Geceler...
Sensiz geçmek bilmeyen geceler...
Bilemezsin; bedenim ne çok seni ister...
Güneş batar,karanlık çöker
Sen doğarsın gönlüme
En zifiri karanlık gecelerde...

Bilmezdim bilemezdim sensizliğin bu kadar zor oldugunu
Artık gönül bahçemde çiçekler açmıyor
Güller elimde soluyor
Artık hiç bir şey bana tat vermiyor
Yoklugun kabus
Sana benziyor herşey
Baksana her zerrem seni arıyor
Meğer ne çok seviyormuşum seni
Sesini,dudaklarını,gözlerini...
Meğer ne çok seviyormuşum seni
Herşeyini...
SENİ SEVİYORUM,SEN YOKSUN...

Mustafa Yürekli (mavice)
Bu şiiri Münevver Düver'e armağan ediyorum