Çok yaktın canımı, dallarımı kırdın
Koca bir nehir oluştu gözyaşlarımdan
Kalp kırıklarım savruldu her anına
Liğme liğme paçaladı etimi çakallar
Dik dur dedin yılmak yok
Hep sözünü dinledim
Bu ömrü bana sen verdin
Güzelliklerimi gör dedin yaşattığım
Canın, cananın var unutma
Her bir parçan yayılsada etrafa
Gün güzel,çiçek güzel sevgi güzel
Yüreğin yeniden çarpıyorsa
Ve nefes alıyorsa bedenin
Gözlerinde bir ışıltı büyüyorsa yavaşça
Değer dedin her anını yaşamaya
Bu hayat senin...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta