Seni Seviyordum Şiiri - Mehmet Baysa

Senden ayrı kaldığım günlerden birinde
Sıcak sonbaharın bir eylül akşamında
Seni ve senli günleri anımsattı şarkımız
Onca zamana rağmen unutamadığımdın işte
İnsan hergün hatırlar mı aynı buğulu sesi

Seni seviyordum ama sen anlamıyordun
Sesini duyar gibiydim denizin karşı kıyısından
Denizi aşarak yankılanması ve kulağıma düşüşü
Sen inanmıyordun ama herkesten başkaydı işte
Güldüğün zaman nutkum tutulurdu sanki
Donup kalırdım farkında olmadan saatlerce
Sesin ve gülüşün ne kadar da güzeldi
Ben seni seviyordum sen affetmiyordun
Yüreğime sığmıyordu senin sevgin
Kalbim sanki uçup sana gelmek istiyordu
Bir kuş gibi çırpınıp duruyordu işte
Sonra geri dönüyordu sevgin çoğalarak
Buğulu sesini duyduğumda herşeyi unutuyordum
Herseyi unutuşum oluyordun zaman duruyordu
Birlikte dinlediğimiz şarkılara ses oluyordun
Günler geçiyor ve sana sevgim büyüyordu
Mevsimler değişiyor ve bana sevgin azalıyordu
Herşeye rağmen birlikteliğimiz sürüyordu
Cesurduk
Sevdiğimiz renk siyahtı içtiğimiz de hep kahveydi
Yeşildi yaşadığımız bütün baharlar
Ben seni seviyordum sen ise affetmiyordun
Sevinçlerim oluyordun her zaman sen bilmiyordun
Sonra herhangi biri oldum senin için
Bütün sevgin bittikten sonra
Yağmurlar yağdı sıcak Ağustos günleri
Derken bir gün yeniden gördüm seni
Duruşun bana inat sanki hiç ayrılmamış gibiydik
Hiçbirşey umurunda değildi sanki yine aynıydın
Kalbimi acıttın her zamanki gibi
Değiştin sanıyordum ve sen yine bilmiyordun
Şimdi sana anlatsam bilmediğin bütün gerçekleri
Neye yarar ki yada boşver bilme en iyisi