Artık bu gizemli bahçelerde dolaşan ayaklar
benim değil billah değil, bilmem kimin
Sizin mağrur bakışlarınıza yaslanmış
Gözler benim değil billah değil
Yeryüzünde ilk defa söylenen
Sözler benim değil
Kendimden şüphedeyim
Yok olsun gelecek ve geçmiş zamanlar
Bir tül serinliğinde savruluyor varlığım
Dokununca yitip giden o hüzünlü manolyalar gibi
İşte onlar gibi solan parmak uçlarında
Bir duvar yazısı “ seni seviyem”
Bunu ben demedim duvar dedi
Billah duvar!
Bir benim değil bu dünyada her nesnenin dili var
Emel İrtemKayıt Tarihi : 18.7.2018 10:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!