Seni Sevdim Yedi Seçkin Yolla

Nefsi Emmarede seni sevmeye başladım.
Çocukça, delicesine...ekmeyide unutmadım.
Çocuk gibiydim duramıyordum yerimde.
Çiçekler tütüyordu kahve gözlerimde.
Buluştuğumuz yer tapulu mevkiydi gönlümde.
Topunun bir örneği sen de bir de bendeydi.
Sensiz giremiyordum korku vardı kalbimde.
Sen gelende gonca gül açıyordu renginde.
Koşacasına geliyor,çekiyordum kokunu içime.
Dökülmesin yere esmesin sakın hiçbir yere.
Büyük bir özlem vardı nefsi levamede,
Bir görseydim seni,tamamlasaydım zihnimde.
Parça parçaydın bütününe ulaştırsaydın beni.
Sarıp sarmalasaydım kemiğin kırılırcasına,
Duysaydım yüreğinde yükseliyor mu ritmim.
Nefsi emmarede ekmiştim seni toprağa.
Nefsi levamede suluyorum ektiğim seni.
Yeşillendi nefsi mülhimede havayı görende.
Senden gelen her ses ilham veriyor nefsime.
Evliya hissettirmedi ulaştığım bu mertebe.
Biliyordum her şey oturuyordu gönlünde.
Korkular azaldı teslimiyet sağladım Rabbime.
Malumat verdim kendime,daha iyi olayım diye.
Allah zikrini bırakmadım hiç ama hiç dilimde.
Kabarıp yükseldim,söndüm alçaldım burda.
Nefsimi öldürmek için çıktım nefsi mütmaineye.
İlhamlara mazhar ben,güzel rüyalar gecemde.
Oldum,olduğum yerde sen varsın gönlümde.
Benle beraber oldun,bak sen zihnimde.
Kırmızı,turuncu,sarı,yeşil vardım maviye.
Merhaba nefsi raziye ,razı mısın benden?
Artık seni haykırıyor dilim, kendi nefsime.
Yansıyor türküye,beyite,hikâyeye...dilimde.
Ben var oldukça damlıyacaksın her yere.
Bezleri kaldırın silmesin aman hiçkimse.
Yorulmaz dilim çünkü tutuldu seni sevmeye.
Lacivert bakıp duruyor nefsi marziyede.
Resmediyorum senle olan gündüz ve geceyi.
Göndereceğim diğer nefis mertebelerine.
Sonra dönecekler bana sağlam yere.
Yaşayacağım senle o vakit gelende.
Nefsi kamilede kendimi buldum senle.
Sende tamamladın kendini benle.
Asil olan nefis katında,mor renk zirvede.
Artık hakikat yıkılmaz geçtik mertebeleri.
Bırak söylenenleri,aşağı çekmesinler seni.
Yetmez ömrümüz yedi yol uzun sürerse.
Her aldığım ilimde seni nakş ediyorum kalemimle..

Edremit/Van.