Seni sevdiğimi nasıl anladım

Seni görünce unutyorum geçmişi
sanki herşeyden arınıyorum bir su kadar duru
O anda zaman duruyor hiç birşey düşünemiyorum
Beynimde yanlız sen dalga dalga
bir ressamın fırçasıyla renk cümbüşü içersinde
şekileniyorsun zihnimde
Duygu yumağı öbek öbek
Şiir olup dökülüyorsun dudaklarımdan
Hatırlayamıyorum geçmişimi
yanlız bir görüntü beliriyor
gözlerimin önünde renkten renge
Biçimden biçime giriyor
Kim bu diye soruyorum kendi kendime
Taa uzaklardan bir ses duyuyorum
veya öyle sanediyorum silkiniyorum
Sanki uykudan uyanırcasına
gözlerim kuşkuyla etrafı tararken
Ürkek ürkek dolaşıyor boşlukta
Fark edilme korkusu sarıyor benliğimi
Yaramaz çocukların yakalanma tavrıyla
Beni izleyen gözlerden kaçarcasına
Nedense birden ürkekliğimden utanıyorum
yinede kendimi çılgın hissediyorum
Bu tavrma bir anlam veremiyorum
dönüyorum yılgın ve yanlızlığıma