Boş deslerde seninle
Kazıntılı paslanmış ayakları
Adeta harabeyi andıran sıralarda
Gökyüzünün maviliğine dalardık
Uzayın sonsuzluğunda buluşurduk; seninle
Birbirimize söyleyemediklerimizi,
paylaşamadıklarımızı.
Gündüz maviliğe
Gece karanlığa anlatırdık,
Sonra kendimi sonsuzluğa kaptırmış
yıldız gibi
Kaptırdım kalemime
Mayıs'ta nergizi
Haziranda güneşi
Eylülde sararmış yaprakları yazardım
Ve hayatımdan hiç kopmayan
Kır çiçeklerini, havayı, suyu yazardım
Seni Sana Yazardım.
Kayıt Tarihi : 18.8.2001 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!