kumdan kaleler inşaa ettim,
umuttu, sevdaydı her bir burcu.
oturup kulesinden seyrettim,
yıldızın karaydı,denizin turuncu.
yoktu yaşam sevincin,tutkuların sürgün,
öfkeni gizledin ağlayan kahkahalarda.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta