Seni özleyince Şiiri - Murat Ülkü

Seni özleyince,
Çok sinirleniyorum
Çok hırçınlaşıyorum
Seni özleyince ben deliriyorum.
Y
Sonra niye yanımda değil diye
Bütün sinirimi şiirlere yansıtıyorum
Gören okuyan duyan
Nefret ediyor sanar

Ama hayır,
Herkes yanılır,
Ben seni çok seviyor
Ve çok özlüyorum...

Bu öfke, bu hırçınlık
İçimdeki yangının dumanıdır
Yokluğun bende bir deprem
Her sarsıntı bir feryadımdır.

Dilimde zehir zannedilen her kelime
Aslında sana duyduğum hasrettir
Senden uzak geçen her an
Bana verilen en ağır cezadandır.

Ve ben bu cezayı çekmeye razıyım
Yeter ki bil; bu delice sevdanın
Bu deli dolu özlemin
Başka bir sebebi yoktur.

Geceler boyu uykusuz kalışım
Yastığa vuran yumruklarım
Sana ulaşamayan ellerimle
Duvarları tırmalamamdır.

Sanki bir kuş kafeste çırpınır
Özgürlüğe hasret, kanadı kırık
Benim ruhum da böyle çaresiz
Senin kokuna, tenine muhtaç.

Tüm bu yıkıcı hallerim
Sana duyduğum aşkın isyanıdır
Çünkü sensiz geçen her saniye
Boşa geçmiş bir hayattır...

II

Seni çok özlüyorum,
Özledikce sinirleniyorum
Sinirlendikce hırçınlaşıyorum
Ben seni özledikce deliriyorum.

Bırak huysuz bir ihtiyar sansınlar,
Bırak nefret dolu kötü biri desinler,
Bu çelişkili fırtınanın adı
Sadece, sensizliğin acısı...

Tüm bu sinir, bu delilik, taşkınlığım,
Seni ne kadar çok istediğime kanıtım,
Keşke bilseler, bu hırçın kalbin
Tek atış sebebi senin adındır.

Şimdi bir çocuk gibi ağlıyor,
Ve bir deli gibi bağırıyorum,
Duy beni, ruhumla, tenimle
Sana gelmek istiyorum..

Ne yapayım, uzaktasın,
Bu hasretki bildiğin volkan,
Ben, seni delice özledikçe
Kendi içimde kendimle savaşan..

Her sinir krizim, her asi sözüm,
Sana ulaşamayan sesimin yankısıdır,
Kırık bir ayna gibi paramparça oluşum,
Senin yansımandır gözümdeki tek eksiğim.

İşte bu yüzden, evet, ben tehlikeliyim
Çünkü seni özlemek beni yoldan çıkarıyor,
Bu dipsiz sevda kuyusunun dibinde
Sadece senin hayalin beni avutuyor...

İçimdeki bütün o öfke, hınç,
Sana sarılamamanın çaresizliği.
Sen benim hem cennetim hem cehennemimsin,
Hem sükûnetim hem de fırtınam.

Bu hasret, yara açıyor sanki tenime,
Her nefeste zehir gibi doluyor içime.
Sensiz geçen bu ömrün hesabını
Kimseye değil, sen gelince sana soracağım.

Sana karşı değil bu taşkın nehrin coşkunluğu,
Kaderime, zamanıma, her şeye.
Çünkü sen varsan, dünya durulur bende,
Ve ben seni özleyince böyle deliyim işte.

Benim bu halim, bu yıkık dökük sesim,
Son cephedir sensizliğe karşı açtığım,
Gel, durdur bu kavgayı durulsun içim,
Yoksa bu hasret beni sessizce bitirecektir.