Seni Özledim Şiiri - Kamber Marangoz

Özledim,
Seslenişini, sesini,
Nefesini,
Mahzun bakışlarını,
Ağlarken gülümsemeni özledim.

Çatlak toprağın suya hasreti gibi
Benim özlemim.
Gurbette sıla özlemine eş,
Doğacak güneşi bekler gibiyim,
Gelişin güneşe eş.
Gönlümdeki
Tüm karanlıkları silen güneşim,
Seni özledim.

Küçücük bir serçenin kanat çırpışına denk
Kalbimin atışı,
İsmini andıkça titrer her yanım,
Ağlamaklı olurum ağlayamam,
Sensizlik yakar yüreğimi,
Kendime kendimi anlatamam,
Dilim tutulur, lal olurum.

Sen şimdi nerelerdesin,
Günlerin nasıl geçiyor,
Neler yapıyorsun,
Düşünür hayal ederim.

Kaç kez geçiyorsun eski evin önünden,
Perdesiz pencerelerden baktığın oluyor mu?
İç çekiyor musun bensiz zamanlarda?
Kederlendiğin, ah! Ettiğin oluyor mu?
Yoksa unuttun mu?
Silindi mi o güzelim hatıralar
Birer birer.
Merak ediyorum.

Ben seni her anımda yaşıyorum,
Gönül bahçemde hiç solmayan
Çiçek gibisin,
Gözyaşlarımla suluyor,
Hatıralarımla besliyorum.
Çiçeğim solmasın diye.
Ölmesin diye.
Ben seni özledim,
Seni,
Birde sesini….