Demir özlüm biliyor musun bu aralar çok ağlıyorum
Kirpiklerde nem leblerde hep bir titreme
Ah babam gözyaşlarımı yine kendim siliyorum
Olmadı, bir el uzatanım
Saçlarım okşanmayalı kaç asır geçti
Hesabını yapmaya ar eder oldum
Babalar ölmez bilirdim de,
Hep mi aranır dı yokluğu
Git gide geçen günler, beni senin fakirin yaptı
Sen giderken ne çok şeyide almış götürmüşsün
Ruhumun tenhalarında kız çocuğu ürkekmi ürkek
Her defasında elimi uzatarak koşuyorum
Ben nefes nefese kalıyorum ama beni anlayacak o adam kaçıyor
Artık kabullendim yaşlandım da
Peşinden koştuğum gerçek değilmiş
Hayallerde bana oyun oynar oldu
Çok sık düşünür oldum ölümü
Sahi baba nedersin, yanına ilk gelen ben mi olurum.
Kayıt Tarihi : 31.3.2025 06:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!