Seni ne çok bekledim bilemezsin

Seni ne çok bekledim bilemezsin,
Nazlı nazlı salınmak için rüzgâr bekleyen perde gibi,
Güneşe muhtaç topraktaki tohum, çiçek gibi,
Dalındaki meyvanın koparılmasına hasret ağaç gibi,
Seni ne çok bekledim bilemezsin.

Işığa hasret odadaki karanlık benim,
Gökyüzünün yağmur getirmesini uman benim,
Kirli, tozlu pencere olup ellerinden arınmayı bekleyen benim.
Seni ne çok bekledim bilemezsin,
Belki de benden, beklememden metruk ev gibi bihabersin.