Seni kokladım Şiiri - Ümit Yılmaz1

Şanlı bayrağıma uzaklardan özlemimdir.
Düşünce selinde yolda giderken,
Duraklarda sessiz dönüş beklerken,
Ne olur şu zaman geçseydi derken,
Öptüm, öptüm, öptüm seni kokladım.

Geçen zamanlardan lahzalar çalıp,
Beklenen anlara öylece dalıp,
Deliler misali kendimce gülüp,
Öptüm, öptüm, öptüm seni kokladım.

Günlerce sürecek yolda olsam da,
Yıllarca görmeden ayrı kalsam da,
Gündüz hayalimde gece rüyamda,
Öptüm, öptüm, öptüm seni kokladım.

Düşünüp daldığım olur derince,
Sebebi sebebe çarpıp vurunca,
Tepelerden aşan gün sararınca,
Öptüm, öptüm, öptüm seni kokladım.

Vatandan uzakta, gurbet elinde,
Ötüşen kuşların şakrak dilinde,
Aklıma düşüşün her seferinde,
Öptüm, öptüm, öptüm seni kokladım.

Yeşili, mavisi, moru, alıyla,
Ağacın çiçekler dolu dalıyla,
UMUD’UN sonsuza giden yoluyla,
Öptüm, öptüm, öptüm seni kokladım.
Annemasse-Fr.