Seni Kime Sorayım Şiiri - Fikri Demir

​Ne yana baksam gönlümde bir sızı,
Çaresiz dertlere dönmüş her izi,
Unutulmuş bir şarkının son sözü,
Seni kime sorayım, kimse bilmez ki.

​Geceler zindan olmuş, aydınlık yok,
Kurumuş bir pınar, susuz kalmış çok,
Yüreğimde saplandı,deride bu ok
Seni kime sorayım, kimse bilmez ki.

​Yokluğun bir yara, kanar durmadan,
Bir çığlık gibiyim, duyan olmadan,
Kaybettim kendimi de,yari ararken
Seni kime sorayım, kimse bilmez ki.

​Umutlarım yelken açtı bir denize,
Düğümlendi tüm sözler boğazımıza,
Yalnızlık taht kurdu gönül tahtıma,
Seni kime sorayım, kimse bilmez ki.

​Mutlu Fikri der ki hep başım duman,
Sormayın halimi, halim çok yaman,
Eller bulup, yarini de sardığı zaman,
Ben yitirdim yarimi,kimse bilmez ki

​Mutlu Fikri Demir
Mut/Mersin