Al şu yorgun
ve solmuş çiçekleri
gizlice açan, dayanılmaz
ayak direyen yokluğunun
söz anlamaz o duvarlara
yerlere yayılan gölgesinde
varlığımın ve benliğimin
her bir hücresinde
sabreden kalbimin
gül kırmızısı hüznü
ve mavi umutlarımın
koruyucu kanatları
mesafesinde
gündüz gece
hissediyorum varlığının
kaybolmayan saydamlığını
sıcak soluğunu ve kokusunu
teninin, derin bekleyişimin
mavi fısıltılı serin sonsuzluğu
ve şu çiçekli çırpıntılı düşlerimin
penceresinden süzülüveren gizlice
Kayıt Tarihi : 16.5.2010 22:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!