Seni görmeliyim Şiiri - Emre Anlar

Ey kalbimin hülyalı seferlerinde
en uzak liman, en parlak yıldız,
her gün biraz daha bana gizlenen,
lakin bir adım ötede duran sevgili...

Seni görmeliyim;
zira gözlerim kendi karanlığına gömülüyor,
her hayalin gölgesinde yankılanan sesin
beni ölümsüz bir suskunluğa çağırıyor.

Seni görmeliyim;
Her akşam vakti gökyüzü kızıl örtüsünü serdiğinde,
benim gönlüm senin çehreni arar,
sanki bir mührün kaybolmuş nakşı gibi.

Seni görmeliyim;
çünkü vuslatı olmayan bir bekleyiş
çürüyen bir ağacın köküne benzer,
ve ben bu bekleyişin en derin köklerinde
susuz kalmış bir dalım artık.

Seni görmeliyim;
Adı anıldıkça zamana yeni bir mısra yazdıran sevgili,
varlığın bana ezelden kalma bir vaat,
yokluğun ise ebediyetin en ağır yüküdür.

Seni görmeliyim;
çünkü görmezsem,
bütün kelimeler susacak,
ve ben,
benliğini kaybetmiş bir şairin
son mısrasında unutulacağım.