Seni çok özledim Şiiri - Esra Nizam

"Seni Çok Özledim"

...

Yokluğunun üzerinden yıllar geçti…
Sen hala bende
hüküm sürmektesin.
Bir türlü uzlaşamadık sensizlikle.
Çok hırpaladı kalbimi.
Sen de hiçbir zaman gelmedin
arabuluculuk yapmaya.
Bir mucize olmadan
gelmeceğini biliyorum halbuki.
Ama
dizginlenemeyen bir umut içimde.
Hâla oturuyor baş köşede…
Onca zaman geçince
sandım ki özlemim biter.
Meğer biten benim ömrümmüş.

Geçenlerde yokluğuna yazdığım
ilk şiir düştü önüme.
Bir de buna bakıyorum şimdi:
“Hiçbir şey eksilmemiş.”
Seni soranlar
“Hâla mı ?” diyorlar
Evsiz kalmış bir çocuk gibi
boynumu büküyorum,
“Hâla!” diyorum yutkunarak.
Sen tek sılasısın gönlümün.
Özlemin
bulut bulut yağmazsa üzerime,
Kalbimin attığını nasıl hissederim?
Nasıl sevda derim
solumdaki yaraya?

Bazı geceler
yastığımın kenarına
ilişiveriyor gülüşün.
Birden uyanıyorum.
Dudaklarımdan
tek bir kelime dökülüyor
“rüyaymış”.
Öyle anlarda
Gözyaşlarım ıslatıyor yalnızlığımı.
Gecenin koynunda saklanan
kokun sızıyor odama.
Mümkün olsa diyeceğim ki
-Buralardan geçtin.
Değil biliyorum.
Delirmiş olmalıyım diyorum.
İnanmakta güçlük çekecek kadar
seninle yaşıyorum yokluğunda.
Var olduğunda bile
bu denli yanımda değildin,
biliyorsun.

Hatırlarsın
ilk gelişindi Ankara’ya.
Nasıl yeşermişti o çorak şehir.
Gelinlik kız gibi ,
nasıl ışıl ışıl olmuştu.
Sen köşe başından göründüğünde
Bir şen kahkaha
y/ayılmıştı sokağımda.
Göğün bütün güleç bulutları,
Avuçlarıma inivermişti.
O sokaktaki kedilere sor.
Sırf,
senin ayak bastığın yerdeler diye
sevmişimdir hepsini.
Gelsen yine…
Salınsam şöyle sultanlar gibi…
Güneşi selamlasam…
Biliyorsun
kaderin imkansızlığına
bırakacak kadar
Az sevmedim ben seni.

A benim deli ruhum…
Çocuk yanım,gönlümün nişanı.
Hoyratlığı Karadeniz i kıskandıran
Sevdiceğim...
Seni çok özledim…
Yemin ederim ,
ruhumu bedenimde istemedim,
Seni yanımda istediğim kadar.
Son bir kez de olsa,
Seni görmeden ölmemek adına
edilmiş yeminlerim var.
Böyle uçsuz bucaksız bir özlemi
göğüslemem ondan.
Sayılı ömrüm kaldı,
daha fazla uzatma vuslatımı.

Bir gün gerçekten inanırım ki,
gelmeyeceksin.
Korkarım
ben düşerim yine yollarına.
Parçalanan ayaklarıma aldırmadan.
İçimi delen özlemine sığınarak.
Aşk korkaklara imkan vermez
masalına inanarak.
Eskiden kızardım ama,
Şimdi tek umudum
o kapının açık olması.
Hâla
kilitlemiyorsun değil mi kapını?
Kilitleme!
Gelmediğin her bir gün için,
Çıkmayan çıtımın
gürültüsüdür bu şiir.
Şayet kavuşursak yeniden
Kuşlar su içecek
omzumun çukurundan…
Kuşları unutma…
Onların hatrına…

...

ESRA NİZAM
24 ŞUBAT 2025
23.11