Fecr’in iştiyakıyla devran ederken gece,
İstanbul’un koynunda seni buldum Üsküdar!
Kalemimle kalbimden alarak bin bir hece,
Yüreğimden çıkmayan bir yer oldun Üsküdar!
Canı dilden aşkıyla beni böyle yakana,
Cemreli gözleriyle bana candan bakana,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta