Çekip gittiğin için,
Bazen çok kızıyorum sana.
Bazen de öyle özlüyorum ki,
Sarılıp ağlarken buluyorum kendimi yokluğuna.
Ne yaparsam yapayım
Kimi koyarsam koyayım,
Değişmiyor yerin.
Kimse sen olamıyor,
Kimse yerini alamıyor,
Sen çoktan unutmuşken beni,
Ben bir türlü unutamıyorum seni.
Hâlâ o eşsiz gülüşlerinle uyanıyorum,
İçimde bir ümit,
Belki bu gün gelir diye,
Erkenden uyanıp, seni bekliyorum.
Ve sen yine gelmiyorsun.
Gelmediğin her gün,
Olmadığın her gün,
Bin defa ölüyor,
Bin defa diriliyor kalbim.
Sonra zamanla anlıyorum ki,
Unutulmaz olduğundan değil,
Unutmak istemediğim için,
Hâl'a, bekleyen, özleyen ve seven bendim seni.
Kayıt Tarihi : 8.5.2021 14:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!