Güvercinler uçurdum
Senden haber göndersinler diye.
Gittiler de dönmezler geriye
Bir haberin gelmedi gönül evime.
Üç yıl oldu...
Bütün gizlenmişliğinle terk edeli istanbulu.
Ne hülyalarımızı bulabildim Moda'da
Ne de barış abiye yazdığın satırları Kanlıcada.
Bulamadım umutlarımızı yazıp
Boğaza bıraktığımız kağıttan gemileri.
Bahar yağmurlarıyla ıslanıp,
Sevdamızın güneşiyle büyüttüğümüz laleler,
Çoktan yenik düşmüş
Sensizliğinin getirdiği kuraklığa.
Nisanın tüm doğurganlığıyla ısladığı
Bir salacak sabahında
Martıların sesleriyle taşıdığı
Sevdamızı haykıran namelerini aradım
Tüm Üsküdar sokaklarında.
Hani Süleymaniye'de satranç oynardık.
En baba oyunu çıkartırdık.
En olmadık konuları tartışıp
En uçuk hayalleri
Aslında olmayan alemimizde paylaşırdık.
Dersleri asardık.
En gıcıklarını.
Okulu asıp
Emirganda papatyalar toplardık.
Yemyeşil çayırlarda
Ebelemece oynardık.
Belki bir daha üç sene öncesi olmayacak.
Papatyalar koparılmayacak.
Oyunlar gemiler hayaller....
Hiç biri bir daha yaşanmayacak.
İstanbulda saklı kalacak.
Birçok sevda gibi bir daha olmayacak.
Güvercinler...
Güvercinler hep olacak.
Bırakacağım onları İstanbul semalarına
Senden haber göndersinler diye.
Kanat çırpacaklar özgürlüğe.
Onları görürsen sakın ürkme
Bağlayıp ayaklarına bir name
Gönderiver sensizliğime susamış
Gönül evime
Kayıt Tarihi : 27.4.2005 22:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (3)