Seni Arıyorum Şiiri - Gülay Atilay

Simdi bir an dönerek gerilere, hani
Bir zamanlar beni ölesiye yaşatan
Ellerimi tutup sevecen ellerinle..
Çevremi sımsıcak bir sevgiyle kuşatan
Seni arıyorum...

Bir deniz hıçkırıyor ta içimde, dinle
Giderek yalçın kayalar, kumlar eriyor
Simdi baş başayım bir kıyıda kendimle
Ve bende var ettiğin o ben can veriyor
Seni arıyorum...

Gülerdim bir zamanlar güneş batmazdı
Baştan başa bir gül bahçesiydi ortalık
Renkler ya mavi, ya pembe, ya beyazdı
Oysa şimdi ne yana baksam karanlık
Seni arıyorum...

Varsın ama yoksun, yanımdasın, değilsin
Gözlerim boşuna deliyor geceleri
Tek seni bir kez daha görebilmek için
Daldırıp ellerimi benden içeri
Seni arıyorum...

Ellerim içimde bir kan gölüne batıyor
Bağırıyorum kimseler duymuyor sesimi
Dişlerim hırsla dudaklarımı kanatıyor
Ve senden uzakta verirken son nefesimi
Seni arıyorum...

Bu son aldanışım, son yıkılışım olacak
Gel sende boş artık gelmesen de, ben yokum
Yinede son bir ümit kırıntısıyla, bak
O her şeyi yitirdiğim anda bulduğum

SENİ ARIYORUM! ! !

Ümit Yaşar Oğuzcan