Seni Ararım Şiiri - Can Barış

Sen varken sensizliğe alışamadım
Alışamadım yanımda nefes alsan bile
Sensiz kalma fikrine alışamadım
Şu evrende sanki her şey
Senin için var.

Senin hatırına dönüyor dünya
Senin için doğuyor güneş
Her sabah,
Ve senin için açıyor çiçekler
Coşkuyla...
Seni andırıyor yüreğime her şey
Her sabah kapımı titreten
Rüzgarda seni ararım.

Seni ararım yağan yağmurda
İnce ince şehrime,
Ve şehrin en kalabalık yerinde,
Ya da bir ormanın en kuytu
Derinliklerinde.
Bir dağın zirvesinde
Şahin sessizliği ile
Süzerken keskin bakışlarımla kainatı
Seni ararım uçsuz bir bozkır ortasında
Bir çiğ tanesi arar gibi,
Seni ararım bir kuşun kanat çırpışında.
Göğe yükselirken ümitlerim
Yağmur misali inerken yeryüzüne
Bir damla gözyaşı olup
Düşecek toprak ararım.

Ve ben seni ararım
Çılgınlar gibi çağlayan
Bir nehrin kıyısında
Çatlarcasına dört nala
Koşan bir kısrağın nefes alışverişinde.

Ben seni ararım
Bereketli topraklar üzerinde biten
Her tohum tanesinde,
Seni ararım bir buğday tanesini
Sırtlayan bir karınca sabrında.
En yüksek ağaç benim.
En tepedeki bulut,
Bir dağın en yüksek noktası.
Yüreğim en ufak zerreni arayan
Bir gözlem kulesi...
Ve seni ararım bir çift gözle
Dümdüz ovalarda açan,
Bir papatya ararcasına.
Her gelen yolcuya,
Göçen kervana,
Her yolculunun uğramaktan
Çekindiği hana,
Salmışım haberini dört bir yana.

Ben seni ararım
Yitirmeden umudumu
Ay gökte kaldığı sürece
Seni ararım yıldızların
En parlak olduğu karanlık gecede.
Bir kor tanesinde
Cehennem misali yanan bir yürekte
Ya da kuzey kutbunda
Bir yerlerde gezinirken
Yüreğim,
Bir buz kütlesinin çevrelediği
Bir tende
Seni ararım...

Seni ararım
Yavrusunu kaybetmiş
Bir serçe gibi
Rotasından şaşmış
Bir kuş sürüsünün aradığı gibi.

Ben seni ararım.
Yanık bir türkünün en tiz tınısında
Hiçbir geminin uğramadığı
Issız bir adanın kıyısında
Kapılıp gittiğim bir çift gözün
Büyüsünde
Seni ararım.

Ben seni ararım
Çok da iyi bilmene rağmen
Haberin dahi olmadan
Ruhun dahi duymadan
Sessiz sedasız
Ellerim koynumda Seni ararım.