Seni Alıp Götürecektim Şiiri - Orhan Bektaş

İyi ki geldin
vakit de ne çabuk geçiyor bak
bulutlar nasılda kaçıyor hızlı hızlı
yağmur üşütüyor artık
güneş ne tez batıyor ufuktan
iyi ki geldin vakit bitiyor
birikmeden heybemizde zaman
saatler ömrümüzü kemiriyor

iyi ki geldin...

içimden geldi
kimse gelmedi
belki bir rüzgardı sadece
kapımı aralayan
perdemi savuran
kimse gelmedi aslında
kurgularımdı uçan
uçurtmalarında çocukların
kimseyi de beklemiyordum ya
belki biraz bencilce
sevgisizce

her giden kendi gider
kendinden götürür
al bak güneşi tut
tutulmaz
hadi bük kaderin belini
bükülmez
kır zincirlerini yalnızlığın
kırılmaz
oysa ne kadar hafiftir yüreğimiz
gülü seyrederken bahçede
ama iş gül yağına geldiğinde
nasılda hışımla döner iki sert kaya
canını çıkartmak için gül yaprağının
demek ki neymiş akıllım
ağlamak la gülmek kardeşmiş
hayat böyle
doğumla başlayan ölüm
ayrılık kederle eş...
ve her saat kemirgeni yaşamın
iç kurdu misali koca çınarın
bu bizim içimizdeki nedir
biliyor musun dostum
iç kurdumuzun dişlerimidir dersin
her ısırdığında acıtıyor kalbimizi

iyi ki geldin
belki de hiç gelmeyecektin
gelmeseydin seni de alıp götürecektim

Orhan Bektaş