Sendin Şiiri - Hilmi Dervişoğlu

Hoştu seni okumak,büyüydü her kelimen,
altını çizdiğim aşk,paragraf sendin.
her nereye meyletsem sen çıkıyordun hemen
baktığım her güzellik,her taraf sendin.

Bitmesin denen kitap,nikotinli bir gülüş
hafi aşka muhatap,uyanılmayası düş
çıktığı gönül harap,girdiği gönül cümbüş
mahkumun beklediği genel af sendin.

nazarından yaralı, edebinden tarumar
eyleyen bencileyin, misali mecnun kadar
hem bad-ı saba hemde dokununca yakan nar
dimağıma münevver,nur-u saf sendin.

Eksikliğin hiçti hep,tamam herşey sen varsan,
sen kaleme mürekkep,sendin dünyamı sarsan
şaduman idim şayet, hurufu tamamlarsan
tek hece kelimemde,harf-u kaf sendin.

Mazi pek yakışmadı,ati sana muhteşem
şimdiler de olurdu gelmez miydin dilesem
dünyama harikaydın,müthiştin ukba'ma hem
seve seve düştüğüm, tek araf sendin.